در هزارتوی خاطراتم، یک گوشه دنج، عالیجنابان ژول‌ورن و آسیموف با کتاب‌هایش جای دارند. البته بعد‌ها سی‌کلارک و دیگران هم آمدند و جای آنها را تنگ کردند. لذت آن روزها هنوز هم تازه‌ی تازه مانده. کتاب را باز می‌کردم و غرق رویا می‌شدم. دیگر با دنیای بیرون کاری نداشتم…
به بهانه اضافه شدن طبقه علمی‌تخیلی در فروشگاه کتاب واوک (که در میانشان کتاب‌هایی از آسیموف هم هست) قدری درباره آسیموف و جایگاهش در ادبیات علمی‌تخیلی –به نقل از شماره اخیر بی‌بی‌سی نالج- می‌خوانیم.
آیزاک آسیموف یکی از سه نویسنده بزرگ دوران طلایی علمی‌تخیلی و همچنین یک متفکر میان‌رشته‌ای بسیار موثر در زمان خودش بود.
آیزاک آسیموف، یکی از پدران ژانر علمی‌تخیلی و همچنین یکی از نیرومندترین و پرخواننده‌ترین نویسندگان تاریخ، با بیش از ۵۰۰ کتاب است. بین سال‌های ۱۹۱۹ و ۱۹۲۰ (تاریخ دقیق مشخص نیست، گرچه خودش آن را دوم ژانویه ۱۹۲۰ جشن می‌گرفت) در اتحاد جماهیر شوروی سابق به دنیا آمد. خانواده آسیموف، وقتی او تنها سه سال داشت، به ایالات متحده آمریکا مهاجرت کردند.
علاقه او به خواندن مجلات عامه‌پسند منجر به آشنایی‌اش با جان دبلیو کمبل، سردبیر مجله علمی‌تخیلی «اَستوندینگ» (Astounding) شد. او برای آسیموف به یک معلم و دوست تبدیل شد. کمبل، آسیموف جوان را تشویق کرد تا رویایش را دنبال کند، و در مارس ۱۹۳۹، آسیموف اولین داستانش را در مجله اَستوندینگ منتشر کرده بود.
تولید آثار ادبی آسیموف، تا مرگش برقرار باقی ماند، و یک مسیر حرفه‌ای بیش از پنجاه ساله را ترسیم کرد. طی این دوره درخشان، آسیموف تعدادی از آثار کلاسیک اصلی ژانر علمی‌تخیلی را نوشت، شامل مجموعه «بنیاد»، مجموعه «امپراتوری کهکشانی» و مجموعه «ربات».
او در طول عمرش، چند بار برنده جایزه هوگو، بالاترین تقدیر از نویسندگان ژانر علمی‌تخیلی و فانتزی، شد.
میراث آسیموف، به مدت طولانی پس از رفتنش باقی مانده‌اند. او اولین نفری بود که اصطلاح «رباتیک» را ابداع کرد، که امروزه یکی از اصلی‌ترین زمینه‌ها در فناوری شده است. سه قانون رباتیک و تئوری مغز پوزیترونیک او در دنیای واقعی تاثیر داشته و اغلب به عنوان راهنما برای آزمایش‌های حقیقی رباتیک به کار می‌رود. حتی در جهان‌های خیالی، مفاهیمی که آسیموف کشف کرد، در آثار محبوبی چون: «پیشتازان فضا: نسل بعدی» و «دکتر هو» مطرح شده‌اند و داستان‌های او بارها برای فیلم‌ها مورد اقتباس قرار گرفته‌اند، آخرین آنها «من، ربات»، محصول ۲۰۰۴، با بازی ویل اسمیت بوده است.
